Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012

Για τον κάθε Ανδρέα (για τη voice up)

Αγαπητέ Ανδρέα

σου γράφω για να σου πω ότι έμαθα για την αυτοκτονία σου. Δεν μου άρεσε. Όχι τόσο το ότι το έκανες αλλά το ότι σε έφτασαν εκεί. Ποιον; Ένα παιδί μόλις 15 χρονών. Επειδή δε κάνανε γούστο το πως γεννήθηκες, κάνανε όλα αυτά. Μπορεί μετά να εμφανίστηκαν άλλοι και να σου συμπαραστάθηκαν αλλά για μένα, Ανδρέα μου, καθόλου δεν αλλάζει. Το γεγονός ότι αυτοκτόνησες δεν αλλάζει. Το γεγονός ότι επιτρέπεται σε κάποιους να οδηγούν εσένα, αυτό δεν αλλάζει. Και για αυτό, Ανδρέα, επέτρεψέ μου να σου γράψω όχι τόσο για σένα αλλά για τον κάθε Ανδρέα που ζει όσα έζησες εσύ και σκέφτεται όσα σκέφτηκες και έκανες εσύ.Συγχώρα με.
  Καταρχάς, Ανδρέα, θέλω να καταλάβεις ότι δε σου αξίζει να σου φέροναι έτσι. Ειλικρινά ψάχνω και σκέφτομαι αλλά δεν βρίσκω κανέναν που να του αξίζει μια τέτοια συμπεριφορά. Γιατί όλοι μας γεννηθήκαμε ίσοι. Θέλω να το καταλάβεις, δεν είναι αυτονόητο. Ακόμα και αν έχεις συνηθίσει αυτές τις συμπεριφορές εσύ  δε σημαίνει ότι έτσι πρέπει να σου συμβαίνει. Μη φοβάσαι και κυρίως μη ντρέπεσαι να δείξεις ότι ενοχλείσαι. Δεν πρέπει να το δεχτείς. Η πιο  κατάλληλη στιγμή είναι όταν θα νιώσεις άβολα ή θα ενοχληθείς από κάποιο πείραγμα. Απάντα με ένα αστείο ή με  απότομο ύφος στην αρχή μήπως έτσι πάρουν το μήνυμα και σου κάνουν αστεία που θα τα καταλαβαίνεις και συ. Πρέπει να καταλάβεις ότι εσύ βάζεις τα όρια και ότι δεν μπορεί να τα περνάει όποιος θέλει, κανείς για να μαστε πιο σωστοί.
  Υπάρχουν όμως φορές, το ξέρω, που δεν καταλαβαίνουν από αυτά. Είναι και πιο πολλοί. Είναι και πιο δυνατοί, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Μη φοβάσαι όμως και τότε. Βρες συμμαθητές σου, Ανδρέα, που και αυτοί τραβάνε τα ίδια από τους ίδιους. Δεν είσαι μόνος και δεν είσαι ο μόνος που δε θέλουν τέτοιες συμπεριφορές. Μόνο που πρέπει να συμπαρασταθεί ο ένας στον άλλον για να γίνει η διαφορά. Και έτσι όταν θα πάνε να κοροιδέψουν κάποιον από σας, να αντιδράσετε όλοι μαζί. Δε χρειάζεται να σας κοροιδεύουν για το ίδιο πράγμα ή να συμπαθιόσαστε. Χρειάζεστε ο ένας τον άλλον για να δώσετε τέλος σε μία συνήθεια που είναι σε βάρος σας. Δε χρειάζεται καν ξύλο, θα το διαπιστώσετε και μόνοι σας. Θα φοβηθούν και μόνο από το γεγονός ότι αντιδράσατε και ότι δεν μπορούν να κάνουν ό,τι θένε χωρίς συνέπειες. Και έτσι θα βοηθήσεις και αυτούς που σε βρίζουν,σε δέρνουν, σε απειλούν. Ίσως γίνουν καλύτεροι άνθρωποι
  Γιατί μη νομίζεις, Ανδρέα μου, ότι πολυκαταλαβαίνουν και αυτοί όλα όσα κάνουν. Είναι παιδιά(ανεξαρτήτως ηλικίας) σαν εσένα αλλά με άλλα προβλήματα με άλλες ανασφάλειες και με άλλο μεγάλωμα από το σπίτι. Έχουν και αυτοί δικαίωμα στην παιδεία, να μάθουν το σωστό διαχωρίζοντας το από το λάθος. Για αυτό να προσπαθείς πρώτα να τα λύσεις σε προσωπικό επίπεδο και πάντα χωρίς βία. Γιατί με το να προσπαθήσεις να τους δείρεις δε θα καταφέρεις κάτι άλλο από το να τους μοιάσεις και να τους πεισμώσεις  περισσότερο. Και επειδή μπορεί να δυσκολευτείς με αυτούς τους χειρισμούς όποτε χρειαστείς συμβουλή για τα πως και τα τι, μη φοβηθείς να ζητήσεις συμβουλή από μεγαλύτερο είτε από γονιό, είτε από καθηγητή και γενικότερα από κάποιο άτομο που εμπιστεύεσαι. Το ότι θέλω να διαχειρίζεσαι μόνος σου τις δυσκολίες σου, Ανδρέα, δεν ισοδυναμεί με το ότι θα είσαι μόνος. Χρειάζεσαι ανθρώπους δίπλα σου να σε στηρίζουν. Μην τα κρατάς όλα μέσα σου. Μίλα κάπου καρδιά μου. Κάθε άλλο παρά μόνος είσαι, γιατί υπάρχουν απείρως περισσότεροι από όσους νομίζεις που σε καταλαβαίνουν.
  Αυτά είχα να σου πω, Ανδρέα, για σένα και για τον κάθε Ανδρέα. Βλέπω όμως στο προσωπάκι σου καθώς θα τα διαβάζει ένα βλέμμα αμφιβολίας σαν να λέει '' σιγά να μην αλλάξουν τόσο εύκολα''. Σε καταλαβαίνω. Και για να είμαι ειλικρινής δεν είναι εύκολο και ούτε θα αλλάξει από τη μία μέρα στην άλλη. Αλλά υπάρχουν πολύ καλύτερες μέρες για σένα που δεν είναι και τόσο μακρινές όσο νομίζεις αλλά ούτε και τόσο ουτοπικές. Πρέπει όμως να τις διεκδικήσεις και να σταθείς για τον εαυτό σου ώστε να ζήσεις και να τις δεις. Είσαι δυνατός, έχεις δύναμη και μπορείς να το κάνεις. Μη φοβάσαι να αγαπήσεις τον εαυτό σου γιατί είσαι πολύ πολύτιμος για να το αμφισβητήσεις! Σε αφήνω για τώρα,  να προσέχεις.

με αγάπη

Περσέας
  

Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2012

17 να ναι οι ώρες σου



Επέτειος επέτειος, γιατί να είσαι επέτειος; Θα μπορούσε κάποιος με μία σεηξπηρική και παιγνιώδη διάθεση να αναρωτηθεί με αφορμή τη σημερινή επέτειο. ''Μα για να μας υπενθυμίσει ένα κομβικής σημασίας γεγονός'' θα πετιόταν κάποιος. Σύμφωνοι αλλά πότε ξέραμε για να θυμηθούμε, λέω εγώ τώρα. Γιατί οι γνώσεις που έχει ο μέσος πολίτης ειδικά οι κάτω των 50 για το Πολυτεχνείο είναι κάτι σαν τις φήμες για τη λίστα Λαγκάρντ. Ε κάτι έχει πιάσει το ένα αυτί κάτι το άλλο και ο εγκέφαλος άλλα εννοεί κι'όλα μαζί συνθέτουν μία τρικυμία στο κρανίο υψωμένη στο τετράγωνο. Γιατί αν γνώριζε ο καθένας 5 πράγματα στοιχειοθετημένα δε φαντάζομαι να είχαν οι χρυσαυγίτες το τόσο θράσος και ακόμα περισσότερο την τόση βλακεία ώστε να μοιράσουν φυλλάδια με τα οποία να ''αναζητούν'' τους νεκρούς του Πολυτεχνείου. Καθώς σε αυτήν την περίπτωση θα αναζητούσαν τα φυλλάδια εκείνα κάπου στον πεπτικό τους σωλήνα και τα ποσοστά τους στα αζήτητα.
  Το γέλιο (ή κλάμα αναλόγως) βέβαια πέφτει βλέποντας τα αποκαλούμενα δημοκρατικά κόμματα να ''αναδεικνύουν'' καθημερινά τη δημοκρατική ουσία της επετείου. Η τρικομματική κυβέρνηση παίζει αναμεταξύ τους το περνά περνά η μέλισσα και στον ελεύθερο χρόνο τους παίρνουν αποφάσεις.Ο ΣΥΡΙΖΑ φροντίζει η πολιτική του επιρροή να περιορίζεται σε προπηλακισμούς πρόξενων και να λέει ένα καθολικό όχι ακόμα και στο διάλογο. Οι βουλευτές των Ανεξάρτητων θρηνούν και αναθεματίζουν με μία ένταση που είναι σαν να το σκάσανε από μελοδραματικές ταινίες του Ξανθόπουλου και της Βούρτση. Και το τελευταίο αλλά όχι ολίγιστο ΚΚΕ που μόνο του προτείνει νομοσχέδια και μόνο του τα ψηφίζει (και αλίμονο στον μαύρο μη κομμουνιστή που θα ψηφίσει προτάσεις του). Και μετά από μια τέτοια επίδειξη δημοκρατικών αρχών το μόνο σίγουρο σε αυτή την αβέβαιη ζωή που ζούμε είναι ότι ο πολίτης δύσκολα δε θα πιστέψει αυτά που του πλασάρει ο Μιχαλολιάκος και σια αγνοώντας ή υποτιμώντας το τι έγινε πριν από 39 χρόνια.
39 χρόνια πριν. Να σας πω τι έγινε; Μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων απαίτησε με μαζικές κινητοποιήσεις (κορυφαία των οποιών υπήρξε η κατάληψη της νομικής και του Πολυτεχνείου Αθηνών) να πέσει η δικτατορία των συνταγματαρχών και  να συμβιώσουμε δημοκρατικά σαν κοινωνία και να λήξει οριστικά το μετεμφυλιακό μίσος. Και αυτό έγινε σε ένα καθεστώς που αν τόλμαγες και εξέφραζες ακόμα και μία κάπως μετριοπαθή άποψη που δεν ήταν μέσα στην πολιτική γραμμή της χούντας χαρακτηριζόσουν ως αναρχοκομμουνιστής. Μία γενιά ανθρώπων κατάφερε με φόρο αίματος και μέσα από μεγάλους κινδύνους και μετέτρεψε αυτόν τον εφιάλτη σε παρελθόν και η επταετία αυτή έληξε το 1974 και από τις 24 του Ιούλη έχουμε αποκατάσταση του δημοκρατικού πολιτεύματος. Μπορεί να απέτυχαν και εκείνη η γενιά και η επόμενή της να την κάνουν αρκετά δίκαιη και πιο ορθολογιστική, όμως αυτό δεν ακυρώνει αυτό το καλό που είναι άξιο να το θυμόμαστε και να το εκτιμάμε, τη δημοκρατία
 Γιατί όμως τόσος λόγος για τη δημοκρατία; Τι είναι αυτό που την κάνει τόσο σημαντική που πρέπει και να την προστατεύουμε; Το μοναδικό και αυτό που τη διαφοροποιεί από τα άλλα πολιτεύματα είναι το ότι τα όποια προβλήματά της και οι αντιρρήσεις εκδηλώνονται σχεδόν τη στιγμή που εμφανίζονται. Σε ένα δικτατορικό πολίτευμα η λάθος πολιτική του εκάστοτε δικτάτορα ή κάποια αμέλεια του εκδηλώνονται την επόμενη της καταστροφής και αν ή τη στιγμή που ο νέος δικτάτορας ανακοινώνοντας το θάνατο του προηγούμενου αρχίζει τις κατηγορίες. Στη δημοκρατία αντίθετα δίνεται η δυνατότητα να γίνει αντιληπτό, σε όσους θέλουν, το έκαστο πρόβλημα και να πράξει αναλόγως. Με αυτόν τον τρόπο μπορεί κανείς να κρατήσει τις κοινωνικές ισορροπίες και να αποφύγει σοβαρά λάθη
  Όμως η δημοκρατία από μόνη της δεν είναι η απάντηση για όλα. Απόδειξη αυτού τα τραγικά λάθη που έγιναν στα χρόνια της Μεταπολίτευσης και τις συνέπειες των οποίων πληρώνουμε σήμερα. Ωστόσο όλοι μας πρέπει να ξέρουμε ότι δεν μπορούμε να ευχόμαστε χούντες επειδή ο παππούς μας ή ο θείος μας λέει ότι τότε ήταν  καλύτερα τα πράγματα. Αυτή τη στιγμή χρειαζόμαστε να επισκευάσουμε τα πάντα σχεδόν από τη βάση. Δε χρειαζόμαστε και άλλη οποιασδήποτε μορφής βίας και άλλες καταστροφές και άλλες περιπέτειες. Αυτή είναι η τελευταία μας ευκαιρία να μην ανεχτούμε τις ίδιες πρακτικές που μας έφεραν μέχρι εδώ. Και θα πρέπει να ξέρουμε ότι οι πράξεις μας είναι και αυτές που θα φέρουν τις ανάλογα θετικές ή αρνητικές επιπτώσεις στο πολίτευμά μας και κατά συνέπεια στις ζωές μας. Όπως ακριβώς και τότε, πριν 39 χρόνια



   


Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2012

Our own finale...?


τελευταία σκηνή του έργου ''Ρινόκερος'' του Ιονέσκο. Όλοι έχουν γίνει ρινόκεροι στην πόλη και ο μόνος άνθρωπος που έχει μείνει μονολογεί

Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2012

Τι με τσαντίζει απίστευτα πολύ

Που αν θέλω να ακούσω τη μυθωδία χωρίς να συγχυστώ πρέπει να την πληκτρολογήσω στα αγγλικά προκειμένου να αποφύγω της συνωμοσιολογίες τύπου Χαρδαβέλα

απολαύστε


Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2012

Έλα στη θέση μου και να έρθω εγώ στη δική σου

  Όπως είναι γνωστό η χρυσή αυγή μέσα σε λίγους μήνες στο κοινοβούλιο κατάφερε να διαπράξει μεγάλο αριθμό εξωκοινοβουλευτικών παρανομιών με αποτέλεσμα την καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Αν λοιπόν κάποιος μου άφηνε σε ένα τραπέζι φακέλους με όλες τις βιαιοπραγίες της χρυσής αυγής ώστε να διαλέξω ποια με άγγιξε πιο πολύ, θα διάλεγα αμέσως αμέσως αυτόν με τα γεγονότα στο θέατρο 'Χυτήριο'. Δύο θα ήταν η λόγοι αυτής της επιλογής μου: Αφενός γιατί σπουδάζω θεατρολογία και αφετέρου και κυρίως γιατί οι χρυσαυγίτες επέδειξαν με κάθε τρόπο την ομοφοβία τους και λεκτικά και με βιαιοπραγία. Ένιωσα δηλαδή να υποτιμάται και η παιδεία μου και η φύση μου με τον πιο ταπεινωτικό τρόπο που θα μπορούσα να φανταστώ ποτέ και όσο να 'ναι δύσκολα μπορεί να δεχτεί κάποιος να του γίνει αυτό
  Εύλογα όμως θα μπορούσε να ισχυριστεί μια γυναίκα ή ένας αλλοδαπός ή ένας αριστερός ότι έχουν υποστεί κλάσης πιο υποτιμητικές συμπεριφορές απο τους χρυσαυγίτες από το να εμποδίσουν μια παράσταση και να δείρουν μια ''λούγκρα''. Ο ξυλοδαρμός της Κανέλη και της Δούρου ήταν η πιο χυδαία αμφισβήτηση των δικαιωμάτων της γυναίκας εδώ και δεκαετίες, οι απειλές και τα μαχαιρώματα των μεταναστών φτύνανε κατ' εξακολούθηση τη σημασία της ζωής και της αξιοπρέπειας, ενώ οι τραμπουκισμοί σε βάρος των αριστερών φέρνουν μυρωδιές από επταετία. Βέβαια όσο πιο πολλά είναι τα λόγια των αναξιοπαθούντων για το μέγεθος των παθών τους άλλο τόσο πιο λιγοστές είναι οι αντιδράσεις των μεν όταν ο ίδιος δράστης κάνει τα ίδια απλώς σε άλλα θύματα. Γιατί , μεταξύ μας τώρα, το έχουμε και λίγο στη νοοτροπία μας να το παίζουμε λίγο θύματα και άμα μας τύχει κιόλας και η συγκυρία, όσο να 'ναι, την Επίδαυρο την έχουμε πρόχειρη. Όποιος όμως και αν μαζέψει τους πιο πολλούς πόντους σε αυτό τον άτυπο διαγωνισμό βασανισμένων η πραγματικότητα παραμένει ως έχει: η χρυσή αυγή συνεχίζει αυτά που κάνει ανενόχλητη, χωρίς κανένα απολύτως πολιτικό και νομικό κόστος
 Και πλέον είναι κάτι πολύ παραπάνω από φανερό ότι καμία κοινωνική ή θεσμική ομάδα δεν μπορεί από μόνη της να την αντιμετωπίσει. Ούτε τα κανάλια, ούτε τα κόμματα, ούτε οι γυναίκες, ούτε η ΛΟΑΔ κοινότητα, ούτε οι λαθρομετανάστες. Κανείς απολύτως. Και ο λόγος είναι πολύ απλός έως και απλοϊκός. Καμία κοινωνική ομάδα δεν έχει τη μιλιταριστική δομή που έχει η χρυσή αυγή και τόσο σκληροπυρηνικούς οπαδούς να μένουν προσηλωμένοι στο στόχο του κόμματος. Ακόμα και αν κάποιοι παρευρισκόμενοι  καταφέρουν να υψώσουν ανάστημα  για να τους εμποδίσουν από το πουθενά θα εμφανιστούν και άλλοι και από πέντε γίνονται εκατόνπεντε και οπότε εν τέλει τις τρώνε και από πάνω αυτοί που τους πήγαν κόντρα ή αναγκάζονται να σωπάσουν και αυτοί. Ακόμα και το κράτος είτε εσκεμμένα είτε λόγω αδυναμίας ανάληψης δυναμικής πρωτοβουλία μένει απλός παρατηρητής ή στην καλύτερη προσέχει να μην υπάρξουν νεκροί. Οι πολιτικοί δεν τολμάνε να τους αγγίξουν φοβούμενοι το πολιτικό κόστος μιας τέτοιας ολομέτωπης σύγκρουσης, οι αστυνομικοί ακόμα και αν τους συλλάβουν θα αναγκαστούν να τους αφήσουν ελεύθερους και οι δε δικαστικοί ,όσοι δεν αυτο'ι'κανοποιούνται ιδεολογικά , είναι δεμένοι από το νόμο περί ασυλίας. Και έτσι δρουν ανενόχλητοι στο πολιτικό παρασκήνιο χωρίς κανέναν αξιόλογο αντίπαλο.
 Όμως η απουσία μιας ισοδύναμης σε δύναμη αυτοτελούς κοινωνικής ομάδας δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει και η δυνατότητα η χρυσή αυγή να αναχαιτιστεί. Ο μόνος τρόπος για να γίνει αυτό είναι η χρυσή αυγή να χάσει την ευρεία για άκρα ακροδεξιό κόμμα λαϊκή αποδοχή και να εκτεθεί δημόσια το πραγματικό της πρόσωπο, αυτό της εγκληματικής οργάνωσης. Και αυτό δεν μπορεί να το κάνει ένας ή η ομάδα από την οποία προέρχεται γιατί θα χάσει καθώς η χρυσή αυγή μπορεί να στρέψει μια άλλη ομάδα εναντίον του (πχ πόσοι από σας είπατε για το χαστούκι Κανέλλη, ''καλά της έκανε της λεσβίας'' ή για τους μετανάστες ''άντε να ξεβρομίσει σιγά σιγά ο τόπος''). Ο μόνος τρόπος είναι να δημιουργηθεί μια κοινή συνισταμένη δυνάμεων από ομάδες που θα στοχεύσουν από κοινού κατά της χρυσής αυγής. Τότε μόνο θα αποδοκιμαστεί με επιτυχία και μαζικά η χρυσή αυγή για να πάρει τη θέση του περιθωρίου, εκεί δηλαδή που της αξίζει.
  Καλή όμως και εύκολη η θεωρία, δε λύνει όμως το θέμα της πράξης, το πως ακριβώς θα επιτευχθεί αυτό. Και δυστυχώς η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχουν έτοιμες-προτηγανισμένες λύσεις που θα ενώσει όλης της γης τους κολασμένους. Αυτό όμως που μπορεί και πρέπει να ειπωθεί είναι τι είναι αυτό που δεν έχει επιτρέψει μέχρι τώρα να γίνει τέτοιου είδους κινητοποίηση στο βαθμό που χρειάζεται. Και ο λόγος είναι ότι λείπει στις συνειδήσεις μας η έννοια της ευρείας συλλογικότητας. Δεν μπορούμε ή μάλλον καλύτερα δε θέλουμε να αναγνωρίσουμε στους άλλους κοινούς στόχους. Δρούμε κυρίως ατομικά και ανταγωνιστικά ακόμα και σε επίπεδο ομάδας. Όσο καιρό λοιπόν δεν έρχομαι εγώ στη θέση σου και εσύ στη δική μου βλέποντας το κοινό συμφέρον μας για δημοκρατία, δεν πρόκειται να γίνει τίποτα που θα κάνει τη διαφορά για να φρεναριστεί η χρυσή αυγή. Και αυτός ο καιρός θα πάει προς όφελος αυτού του κόμματος. Ωστόσο όλοι μας ξέρουμε ότι καθόλου χρόνος δεν έχει μείνει πια για χάσιμο πόσο μάλλον για να τον δίνουμε σε τέτοιου είδους ανθρώπους.
  Σε όλες τις σχέσεις μας έρχεται η στιγμή που πρέπει να αποδείξουμε την αγάπη μας σε όποιον την τάζουμε. Έτσι λοιπόν και τώρα ο καιρός έχει φτάσει και ο καθένας πρέπει να κάνει τον απολογισμό του και να δείξει την αφοσίωσή του στις δημοκρατικές αξίες του. Και δεν εννοώ αφοσίωση σε όσους μέσα από τη δημοκρατία μας έφτασαν εδώ που είμαστε. Αυτά τα δύο, δημοκρατία και οι κυβερνώντες αποτελούν δύο πράγματα που δεν πρέπει να συγχέονται. Έτσι λοιπόν όποιος αποφασίσει ότι αξίζει να αγωνιστεί για τη δημοκρατία θα πρέπει επίσης να καταλάβει και το ότι σε έναν τέτοιο ''πόλεμο'' δεν έχουμε πολυτέλειες να απορρίπτουμε έτσι εύκολα πιθανούς συμμάχους. Γιατί ισχύει και εδώ αυτό που είπε ο Βενιαμίν Φραγκλίνος για τη δική τους επανάσταση κατά της τότε αποικιοκρατούσας Αγγλίας ''συμμαχία ή θάνατος''. Ή οργανωμένα θα αποτρέψουμε το οργανωμένο έγκλημα της χρυσής αυγής ή άτακτα θα πέφτει ο ένας μετά τον άλλον μέχρι να γίνει όλη η Ελλάδα μαύρη και μουγκή

Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2012

Ρεαλιστικές συνειδητοποιήσεις παρτ 4 απολιτίκ

τείνω να πιστέψω ότι οι απολιτίκ άνθρωποι είναι χειρότεροι απο τους χρυσαυγίτες


ΥΓ:  έκανα twitter αν θέλετε ρίχτε του μια ματιά :) https://twitter.com/Perseusblogspot

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

Η άποψη του Salman Shaikh για τις τωρινές διαμαρτυρίες μουσουλμάνων

O Salman Shaikh είναι σύμβουλος στον οργανισμό Brookings Doha Center and fellow σε θέματα της Μέσης Ανατολής

Πρώτη δημοσίευση:CNN
Επιμέλεια μετάφρασης: Περσέας


Protesters throw stones at police during clashes against an anti-Islam film near the U.S. Embassy in Cairo on Friday.

Αν έλεγα ότι είμαι αναστατωμένος από τις βίαιες διαμαρτυρίες που απλώνονται πανομοιότυπα γύρω από τον Αραβικό και Μουσουλμανικό κόσμο θα ήταν υποτιμητική διατύπωση. Θέλω να διαμαρτυρηθώ εναντίον των διαδηλωτών. Οι απερίσκεπτες και εγκληματικές πράξεις μερικών στη Λιβυή, την Αίγυπτο, την Τυνησία, την Υεμένη και οπουδήποτε αλλού , οι οποίες προκάλεσαν το θάνατο αθώων, απειλούν να προκαλέσουν σοβαρή ζημιά και δε φαίνεται να έχουν κάποιο λογικό σημείο αναφοράς

Όπως πολλοί άλλοι Μουσουλμάνοι, φαντάζομαι, έχω δώσει με τον αγώνα μου το σωστό μήνυμα αντίδρασης σε αυτό το 14λεπτο αθλίου επιπέδου τρέηλερ που γυρίστηκε από εξτριμιστές εγκληματίες (o Nakoula Basseley Nakoula, συντελεστής της ταινίας, έχει συλληφθεί και καταδικαστεί σε τριετή φυλάκιση για παραγωγή μεθαμφεταμίνης) κινηματογραφιστές στην Καλιφόρνια. Έχω προσεταιριστεί δηλαδή το μέρος της λογικής
Σίγουρα ως Μουσουλμάνος, έχω προσβληθεί από αυτούς που αδέξια και υστερόβουλα συκοφαντούν την πίστη μου και τους ομόθρησκούς μου. Σίγουρα, αρκετοί από τους διαδηλωτές αντιπροσωπεύουν την μερίδα των ανέργων, των καταπονημένων και των ,πολύ απλά, ξεχασμένων στην Αραβία και στα Μουσουλμανικά κράτη που έχουν διατελέσει κάτω από το ζυγό δυναστών που απολάμβαναν την προστασία των Δυτικών κυβερνήσεων

Είναι επίσης ολοφάνερο για τον οποιοδήποτε ζει εδώ ότι ο στυγνός αντιαμερικανισμός είναι ένα ισχυρό αίτιο που συνέβαλλε στα τωρινά συμβάντα. Η τακτική των ΗΠΑ στην περιοχή έχει κληροδοτήσει έχει επιφέρει μια βαθύτατη ρήξη στις σχέσεις εμπιστοσύνης αλλεπάληλα μεταξύ των Αμερικάνων αξιωματούχων και των Αράβων και Μουσουλμάνων. Ένας άδικος και παράνομος πόλεμος του Ιρακ, 'ένας πόλεμος χτισμένος πάνω στον τρόμο',που γέννησε έναν ολοκαίνουργιο τομέα στην πολεμική βιομηχανία, αυτόν των τηλεκατευθυνόμενων αεροσκαφών, οι μεροληψίες της Ουάσινγκτον στην εφαρμογή των ανθρώπινων δικαιωμάτων στην περιοχή και η αμείωτη υποστήριξη της στο Ισραήλ παρά την επεκτεινόμενη κατοχή στην Παλαιστήνη έχουν συμβάλει σε αυτή την κληρονομιά

Όσο καιρό τα Αραβικά κράτη υφίστανται αυτή την ιστορική μεταστροφή, αυτή η ρήξη στις μεταξύ των σχέσεις θα έχει οδυνηρές συνέπειες, καθώς η διαχείριση του Ομπάμα σε αυτό το ζήτημα κάνει σοβαρές προσπάθεις για να γίνει το σωστό. Οι Άραβες, με την αξιοσημείωτη εξαίρεση των  περισσότερων Λιβυανών, δεν ασχολούνται με τα σωστά των ΗΠΑ ενώ διαμαρτύρονται για τα λάθη τους



Αλλά σε καμία βέβαια περίπτωση τα παραπάνω δεν θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν τους βίαους διαδηλωτές που σαρώνουν την υφήλιο

Αντίθετα, οι βία των διαδηλωτών ευτέλισε τον θεμιτό πόνο μας μπροστά στα μάτια δισεκατομμυρίων παγκοσμίως.Οι ίδιοι οι διαδηλωτές έδωσαν χειροπιαστές αποδείξεις σε αυτούς που προσπαθούν να απεικονίσουν τους Μουσουλμάνους ως αφελείς εξτρεμιστές και το Ισλάμ σαν μια εγγενώς μη ανεκτική και βίαια πίστη

Ακόμα χειρότερα, έχουν αποσπάσει την προσοχή του κόσμου από την ακόμα και τώρα συνεχιζόμενη σφαγή στη Συρία. Τον προηγούμενο μήνα, σύμφωνα με πληροφορίες έγινε η πιο αιματηρή σύγκρουση που έχει καταγραφεί σε όλόκληρη την νεότερη ιστορία της Μέσης Ανατολής--περισσότερο ακόμα και από το Ιράκ όσον αφορά τον εμφύλιο πόλεμό του. Πολύ Σύριοι στα κοινωνικά δίκτυα δίκαια αναρωτιούνται που είναι οι διαδηλωτές όταν ο Σύριος πρόεδρος Μπασάρ αλ Άσσαντ και το κατεστημένο του συνεχίζουν να σκοτώνουν καθημερινώς περισσότερους από 150 άνδρες, γυναίκες και παιδιά? Και που είναι οι διαδηλωτές όταν οι υποστηρικτές του φωνάζουν πως 'δεν υπάρχει Θεός παρά μόνο ο Μπασάρ'?

Αν δεν είμαστε προσεκτικοί, αυτού του είδους οι διαμαρτυρίες μπορούν να ενθαρρύνουν τον κόσμο να ξεχάσουν την αποκαλούμενη Αραβική Άνοιξη και να να τον αποστρέψουν από τον αγώνα για αξιοπρέπεια, δικαιοσύνη και την ευκαιρία που έχει οδηγήσει τον Αραβικό λαό να απαιτεί για την αλλαγή. Βέβαια αυτή η δυσάρεστη τροπή είναι ευχής έργο για τους μεγαλύτερους υποστηρικτές τους-- ένα μείγμα παλαιωκαθεστωτικών με παρακλάδια της Αλ Κάηντα και υποστηριχτών της Τζιχάντ( του θρησκευτικού πολέμου) και με τα σαλαφιστικά(ακραία συντηρητικά-εθνικιστικά) πολιτικά κόμματα

Δεν αποτελεί σύμπτωση το ότι οι διαδηλώσεις πρωτοεμφανίστηκαν σε αποδυναμωμένες πολιτείες, όπως η Αίγυπτος, η Λιβυή και η Τυνησία, οι οποίες βρίσκονται ακόμα σε πολύ πρώιμα στάδια στη μετάβαση προς το δημοκρατικό καθεστώς. Mολονότι ίσως δεν το γνωρίζουν όλοι οι διαμαρτυρώμενοι, οι πράξεις τους βοηθάνε αυτούς που  θέλουν να ματαιώσουν αυτές τις μεταβατικές διαδικασίες
 
Και για αυτό οι νεοσύστατες κυβερνήσεις αυτών των χωρών πρέπει να δείξουν μηδενική ανοχή μπροστά σε αυτές τις βίαιες προκλήσεις που τίθονται από τους διαδηλωτές. Καθώς πρέπει να γνωρίζουν με βεβαιότητα ότι είναι δεσμευμένοι να δώσουν έναν αγώνα για το μέλλον των κοινωνιών τους. Δεν πρέπει να υπάρξει κανένας δισταγμός, καμία αμφιλογία και καμία διαφοροποίηση με μία τέτοια σφοδρή επίθεση

Συγκεκριμένα, ο Πρόεδρος Μοχάμεντ Μόρσι της Αιγύπτου, ο Ισλαμιστής ηγέτης του κόμματος της Μουσουλμανικής Αδερφότητας, πρέπει να επιδείξει μια καθαρή ηθική ηγεσία που απαιτείται για να καθοδηγήσει την πατρίδα του σε πιο ήρεμα νερά. Για πολλούς, η μέχρι τώρα απάντησή του και το ότι η Μουσουλμανική Αδελφότητα δυσκολεύεται, και απεικονίζοντας διπλή ανικανότητα της κυβέρνησης και στο να δείξει κατανόηση στα αιτήματα των ΗΠΑ και στο να κατευνάσει τους διαδηλωτές, αναδεικνύουν έλλειψη αποφασιστικότητας

Ο Μόρσι πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι είναι ο πρόεδρος της Αιγύπτου και όχι απλώς ο αρχηγός του κόμματος 'Ελευθερία και Δικαιοσύνη της Αδερφότητας' -- από το οποίο κόμμα ουσιαστικά παραιτήθηκε μόλις λίγους μήνες πριν--. Η οικονομία και η διεθνής εικόνα της χώρας του δέχεται σοβαρό πλήγμα, το οποίο πρέπει επειγόντως να ανατρέψει. Αν και οι γνώμες για το πρόσωπό του διίστανται έντονα, αυτός έχει το νόμιμο δικαίωμα να ανασυσπειρώσει το λαό του. Αυτός έχει την ευθύνη στο να επιβλέψει την επίμονη περιφρούρηση της κυριαρχίας του γραπτού νόμου,χωρίς παράλληλα να περιορίζονται οι δημοκρατικές ελευθερίες

Οι διαδηλωτές πρέπει και αυτοί να συνειδητοποιήσουν ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να περνάμε αυτή την αναταραχή κάθε φορά που ένας αρρωστημένος από το μίσος τσαρλατάνος αποφασίσει να κοροιδέψει την πίστη μας. Η ανοησία και η απροσεξία των ανθρώπων πίσω απο την ταινία 'Η Αθωότητα των Μουσουλμάνων' είναι αδιαμφισβήτητη. Δυστυχώς όμως, αυτοί που συνεχίζουν να διαδηλώνουν βίαια εναντίον τους είναι ομοίως ανόητοι

Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2012

19

 
Σήμερα γίνομαι 19 :) Δεν έχω κάτι άλλο να πω απλά χαίρομαι (τώρα οι κακές γλώσσες λένε σαν χαζοχαρούμενο αλλά ας αφήστε τιςνα λένε)

Και επειδή  με την ευκαιρία έπεσε το βλέμμα μου έπεσε σε σχόλιο της Εκφράσου είδα ότι 


με βράβεψε με αυτό το πολύ γλυκό βραβείο και την ευχαριστώ πάρα πολύ

βέβαια το βραβείο έχει 3 όρους 
1να κάνω λικ του blogger που μου το έκανε (τσεκ)

2να αναφέρω 7 τυχαία πράγματα για μένα

α όταν είμαι σε παρέα με πολυτεχνίτες αρχίσω να νιώθω όσο περνάει η ώραα αργά αλλά σταθερά καθυστερημένος

β έχω προαιώνια αντιπαλότητα με το ξυπνητήρι 

γ πιστεύω ότι οι ζωές μας θα ήταν πιο εύκολες αν υπήρχε το κουμπί mute και στον έξω κόσμο (ειδικά όταν πέφτει των μουρμούρων το ανάγνωσμα)

δ μισώ αστείρευτα την νοοτροπία της απλ σαν εταιρεία (μηνύστε με, μηνύστε με)

ε μου αρέσει πάρα πολύ η ντέμυ 

στ τρελαίνομαι για ντάκο 

ζ θέλω να ξαναπάω θεςς σύντομα :$

3 να προτείνω 10 άτομα να το κάνουν και αυτό

1Αθηνά
2coula 
3aizen
4fabtalkfor
5turigr
6άσωτος
7evil chef
και όποιοι άλλοι θέλουν γτ αυτή τη στιγμή είμαι λίγο πριν πέσω ξερός π άνω στο πληκτρολόγιο :p

Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012

2 νέα blogs

Λοιπόν είμαι στην πολύ ευχάριστη θέση να σας πω ότι 2 νέα blogs έχουν εμφανιστεί στην bloggοσφαιρα τα οποία θα ήθελα να βοηθήσω να διαδοθούν. Το ένα είναι το blog του fabtalkfor o οποίος μου έχει τραβήξει με το χιούμορ του που όπως θα έλεγαν οι φίλοι μας οι Άγγλοι ελληνιστί αποτελεί μια ασημένια επένδυση(μια ματιά αισιοδοξίας) σε μία συννεφιασμένη μέρα.

Το δεύτερο (και εξίσου φρενοκομείο) αποτελεί ένας πολύ καλός μου φίλος ο paulfrank. Και όχι για όσους δεν καταλάβατε καλά (ή ακόμα χειρότερα δεν πατήσατε το λινκ) δεν έχω πάρε δώσε ούτε με τη μαιμού ούτε με τη μπλούζα ούτε με το σχεδιαστή (αν και αυτό το τελευταίο διορθώνεται :ρ).

Εύχομαι και στους δύο ξέφρενο blogging χωρίς όρια και αναστολές μέχρι πρωίας ;)

ΥΓ το πάγιο ερώτημα παραμένει: πόσους ακόμα θα διασύρω σε αυτή τη μάστιγα των blog. Μήπως να κάναμε κανένα ΚΕΘΕΑ; Όχι τίποτα άλλο γιατί αλλιώς διαβλέπω εθνική τραγωδία

Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2012

Έλα κόσμος, περάστε κόσμε, εδώ το καλό το πράγμα



Σε αυτό το πανέμορφο και κομμάτι χρεωμένο μέρος του κόσμου πολλά μπορείς να πεις (ειδικά αν δουλεύεις σε κουσκουσάδικο) και να κατηγορήσεις αλλά για ένα πράγμα δε μπορείς να παραπονεθείς, για τις ειδήσεις. Λίγο η δημοσιογραφία, λίγο το ότι είμαστε και εμείς και τα δημόσια τεκταινόμενά μας λίγο για γέλια (ή για κλάματα αναλόγως αν εκείνη τη στιγμή καθαρίζεις κρεμμύδια ή σου καθαρίζουν το μισθό) λίγο να κάτσεις να παρακολουθήσεις ειδήσεις μεταφέρεσαι σε μία διάθεση πανηγυριού. Και τώρα που είπαμε για πανηγύρι. Ας πούμε θες να πας στο πανηγύρι της Παναγίας της Ποδοκαντηλανάφτησας στη Ραφήνα για τα συγκλονιστικά events που διοργανώνει η Χρυσή Αυγή αλλά, ρε παιδάκι μου, εκτός από έλλειψη αυτοκινήτου έχεις και έλλειψη ρευστού(μπορεί και σεξ αλλά ποιοι είμαστε εμείς που θα κρίνουμε την προσωπική σας ζωη) και τελος πάντων εσύ θες να πας αλλά ο Θεσσαλικός κάμπος ή η Ήπειρος δεν είναι και το πιο κοντινό μέρος που μπορείς να σκεφτείς αυτή τη στιγμή για Ραφήνα. Μη φόβου, ω πολίτα, γιατί όπως διαβάζω εδώ (ναι εκεί) μπορείς να κάνεις auto stop και να έρθει να σε πάρει ο μικρομεσαίος αγρότης στη μικρομεσαία του αγροτική φεράρι πλάι στις φιλολαικες ντομάτες των κατώτερων στρωμάτων βεβαίως βεβαίως  και να ξεκινήσετε μαζί την πάλη κατά.... της πλουτοκρατίας. Και έτσι και δε θα χάσεις το πανηγύρι αλλά μπορεί και να πετύχεις τον πάτερ Μίδα. Και που ξέρετε μπορεί να μπείτε στο πανηγύρι φτωχός αγρότης και να βγείτε πολυεκατομμυριούχος με καμία ντουζίνα χρυσά αγάλματα μεταναστών/αριστερών εγκεκριμένα με ISO χρυσής αυγής. Όχι τίποτα άλλο αλλά να ξέρετε τι βάζετε στο σπίτι σας. Μη σας κλέψει το προιόν ή χειρότερα σας προπαγανδίσει τον κομμουνισμού (ή ακόμα χειρότερα το σοσιαλισμό). Γιατί η Χρυσή Αυγή νοιάζεται για τα ρούχα .... ε ήθελα να πω για εσάς και μόνο εσάς. Τι δεν με πιστεύετε; Για να πέσει ο βίδεος


Και αφού πείστηκε και ο τελευταίος μη σαπουνοποιημένος άπιστος μπορούμε να συνεχίσουμε.

  Έτσι λοιπόν, αναγνώστες μου, συνειδητοποιώ πλέον ως εκ θαύματος ότι στο λαικό πανηγύρι της πολιτικής έχω απίστευτη ζήτηση. Και να πεις ότι είμαι κανένας πλούσιος, ωραίος και μοιραίος να πω εντάξει. Αλλά ρε παιδιά τι είν τούτο. Όλοι με αποζητάνε, με θένε, π α θ ι α σ μ έ ν α. Και για να μη νομίζετε ότι είμαι και κανείς τελευταίος όλοι για το καλό μου είναι και όλοι(μηδενός εξαιρουμένου πολύ με αγαπάνε.Ο Σαμαράς λέει να μην ανησυχώ και ότι θα είναι τα τελευταία μέτρα. Ο Τσίπρας δεν καλοάκουσα(ή μήπως δεν πολυκατάλαβα;) αλλά κάτι για αριστερά είπε κάτι για οργισμένα φιλολαικά νιάτα κάτι για κλέφτη Σαμαρά και κακό μνημόνιο, καλά πρέπει να ήταν. Όσον αφορά τώρα το
Μιχαλολιάκοκαι τα αγόρια του, δε το συζητώ στα γόνατά μου σφάζονται και τα δικά μου σφάζουν.Τι να πω η χάρη μου κάνει διεθνή καριέρα αφού η Μέρκελ και αυτή με θέλει στην ΕΕ.de . Εγώ πια και οι one direction στα MTV. Σαρώνουμε με τις 'επιτυχίες' μας.
Και αφού λοιπόν, σίγουρα πλέον, είμαι περικυκλωμένος μόνο από αγάπη και αγνές προθέσεις μπορώ να ατενίζω με αισιοδοξία το μέλλον. Και αν μου πέσει κανένα κεραμίδι σκάνδαλο/ανατροπή και πάω σε τόπο χλωερό, ε τι πειράζει μωρέ, τουλάχιστον θα με μνημονεύουν συχνά και στο τσακίρ κέφι θα ρίχνουν και κανένα δάκρυ που και που.Έτσι δεν είναι;

Καλό ΣΚ

ΥΓ 100η ανάρτηση


Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2012

Ορκίζομαι πως θα


Υγεία. Χωρίς αυτήν δεν είμαστε τίποτα και τίποτα δεν μπορεί να λειτουργήσει σαν υποκατάστατό της. Έτσι λοιπόν η παροχή της υγείας θεωρείται αυτονόητο αγαθό στο οποίο πρέπει να έχουν πρόσβαση όλοι. Τι γίνεται όμως εν μέσω κρίσης, όταν τα λεφτά δε φτάνουν για όλους, και κάποιοι πρέπει να αποκλειστούν; Η Ισπανική κυβέρνηση προκειμένου να μπορέσει να κλείσει τις πολλές οικονομικές τρύπες του Ισπανικού δημοσίου ψήφισε μια σειρά μέτρων στα οποία περιλαμβάνεται και οικονομικές ρυθμίσεις στα νοσοκομεία. Ωστόσο μέσα σε αυτά συμπεριλήφθηκε ένα αμφιλεγόμενης φύσης μέτρο, σύμφωνα με το οποίο οι παράνομοι μετανάστες στερούνται το δικαίωμα της δωρεάν ιατρικής περίθαλψης. Από το μέτρο αυτό γίνανε κάποιες εξαιρέσεις για ευαίσθητες ομάδες  ( ανήλικα, έγκυοι, σοβαρές περιπτώσεις), οι υπόλοιποι πρέπει να πληρώσουν τη νοσηλεία τους.Το κράτος καταφέρνει έτσι να γλυτώσει συνολικά γύρω στο 1,5 δισεκατομμύριο.
 Ποια περίπτωση όμως θεωρείται σοβαρή και ποια όχι; Αν κάποιος ζητήσει ιατρική βοήθεια ο γιατρός έχει το δικαίωμα να αρνηθεί αν ο άλλος δεν έχει τα απαραίτητα έγγραφα; Και αν τελικά ο άλλος πεθάνει ή του προκληθεί σοβαρή ζημιά επειδή δεν του χορηγήθηκε όταν έπρεπε η απαιτούμενη αγωγή , ο γιατρός τι ευθύνες έχει απέναντί του; Το κόστος των απαντήσεων αυτών αρνήθηκαν να δεχτούν 1650 Ισπανοί γιατροί   θεωρώντας ότι η υγεία είναι καθολικό δικαίωμα και έκαναν αυτό το σποτάκι όπου ορκίζονται ότι θα εφαρμόσουν τα μέτρα της κυβέρνησης κάνοντας το χαρακτηριστικό σταυρουδάκι του αντιόρκου.Στο πλευρό τους αρνούμενοι να εφαρμόσουν το μέτρο είναι 7 απο τις 17 διοικητικές περιφέρειες της Ισπανίας
Και για όσους εθικόφρονες είναι έτοιμοι να ειρωνευτούν την απόφαση των γιατρών να 'γίνουν ρατσιστές' σε βάρος των ομόεθνών τους ας σκεφτούν αυτό· Η ιατρική δεν είναι πολιτική. Καλείται να βοηθήσει όλους όσους έχουν ανάγκη. Δεν έχει το ηθικό περιθώριο να λύσει τα προβλήματα μετανάστευσης που δεν μπορεί να λύσει το κράτος. Από τη στιγμή που ένας ασθενής ζητήσει τη βοήθεια γιατρού, ο γιατρός είναι ηθικά υποχρεωμένος να προσφέρει τις γνώσεις του. Στο μεταναστευτικό ζήτημα, με ποιον τρόπο θα διακριθούν ποιοι πρέπει να μείνουν και ποιοι όχι, πώς θα μετακινηθούν εκτός χώρας, είναι υποχρεωμένοι να προσφέρουν τις γνώσεις τους οι πολιτικοί και οι αξιωματούχοι της διοίκησης.Οι γιατροί έχουν έναν και μόνο ευνοούμενο· τη ζωή

ΥΓ: Αυτά να τα δουν οι δικοί μας γιατροί/φαρμακοποιοί όπου οι μεν χρειάζεται να βάλεις το νόμισμα στην εγκοπή για να λειτουργήσουν και οι δε που όταν χάσουν τα απύθμενα κέρδη τους αρνούνται να κάνουν το καθήκον τους
ΥΓ2: α τη χρυσή αυγή και το όραμά της για ένα....'εθνικό' σύστημα υγείας για Έλληνες σας τα ανέφερα;

Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου 2012

Coming out

  
Οι σχέσεις με τους γονείς μου όλη αυτή τη χρονιά χειροτέρευαν αργά και σταθερά. Με έβλεπαν να αλλάζω, να αποκτάω ανεξαρτησία σε κατευθύνσεις που φοβόντουσαν ότι θα έπαιρνα. Και όσο πιο πολύ υποψιάζονταν τόσο πιο πολύ φοβικοί, παράλογοι γίνονταν και αντιδρούσαν στα πάντα ασυζητητί. Και κάπως έτσι έφτασε το καλοκαίρι όπου τσακωνόμασταν συνέχεια για το παραμικρό και δεν υπήρχε η διάθεση για κάποια διαπραγμάτευση. Δε θέλανε να ακούσουνε παρά μόνο τη δική τους άποψη, τίποτα άλλο. Έτσι εγώ έφυγα για διακοπές για ένα δεκαήμερο για να μείνω στο σπίτι της σχέσης μου στη Θεσσαλονίκη. Τους είπα ψέματα ότι θα πήγαινα Χανιά με φοιτητοπαρέα (εδώ δε θέλανε να ακούσουνε το ενδεχόμενο ότι θα πήγαινα διακοπές, πόσο μάλλον η Θεσσαλονίκη που θα τους ξένιζε).
   Πήγα Θεσσαλονίκη και μετά με τη σειρά μου φιλοξένησα το αγόρι μου στο σπίτι μου στο Ρέθυμνο. Κάποια μέρα ήρθε ένα μέηλ από τη μάνα μου όπου έλεγε ότι και καλά κάποια παλιά συμφοιτήτρια της αδερφής της Σ μου με είχε δει Θεσσαλονίκη και ότι τους είχε πάρει. Και μέσα σε ένα φόντο επίπληξης απαιτούσε να της πω την αλήθεια και ότι η συμπεριφορά η δική μου δεν ήταν σωστή. Φαινόταν ότι με κάποιον άμεσο ή έμμεσο τρόπο είχανε μάθει ότι ο γιος τους είναι γκει. Ζητώντας συμβουλή από τη σχέση μου και από φίλους μου της απάντησα ότι αν θέλει να ειπωθούν κάποια πράγματα θα πρέπει να έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη μου. Φοβόμουν να της μιλήσω όσο η μάνα μου είχε το απόλυτα απαιτητικό ύφος, ενώ δε θα είχα την ευκαιρία να καταλάβουν πως η στάση τους είχε άμεση επίδραση στη δική μου συμπεριφορά και την ανάγκη μου να κλείνομαι στον εαυτό μου. Άλλωστε με έσπρωχναν στο να πω κάτι που από την μία εγώ δεν ένιωθα έτοιμος να πω  και από την άλλη ούτε αυτοί να το αντιμετωπίσουν.
   Όταν έφυγε το αγόρι μου για την πόλη του εγώ άρχισα να ετοιμάζομαι για να πάω στο χωριό μου και να αντιμετωπίσω τους γονείς μου. Ο επιθυμητός στόχος ήταν να καταλάβουν πόσο άσχημα φέρονταν, ενώ όσο αφορά το γκέι θέμα, να αφεθεί μια άλλη στιγμή που τα πράγματα θα έχουν ωριμάσει και θα υπάρχει το περιθώριο συζήτησης. Λίγο πριν βγάλω τα πράγματα από το σπίτι μου ήρθε μήνυμα από την αδερφή μου τη Β όπου μου έλεγε ότι ήταν Χανιά και ότι αν θέλω μπορεί να περάσει να με παρει. Της απάντησα ότι θα με βόλευε και να μου πει την ώρα
  Όταν χτύπησε η πόρτα δεν μπορούσα να φανταστώ ότι ήταν η αδερφή μου με περίμενε ξέροντας ότι είμαι γκέι. Μου είπε ότι και οι γονείς ξέρουν για μένα και για το ταξίδι για τη Θεσσαλονίκη και ότι θα ακολουθήσει συζήτηση στο σπίτι. Μου είπε ότι η ίδια θα με στηρίζει όπως και να έχει. Προσφέρθηκε μάλιστα να με φιλοξενήσει στο σπίτι της το βράδυ ώστε να πάω στης μαμάς όταν θα νιώσω έτοιμος, πράγμα και που έκανα. Εκείνη τη στιγμή ένιωσα ότι με εξανάγκαζαν να κάνω κάτι που δε θέλω και με έναν τρόπο που ένιωθα εκτεθειμένος. Δεν είχα καν τα δείγματα κατανόησης και τρυφερότητας το τελευταίο διάστημα για να μπορώ να πω ότι υπάρχει το δέσιμο το οποίο μπορεί να αποτρέψει την απόλυτη ρήξη μεταξύ μας.
  Όταν το άλλο πρωι έφτασα στο σπίτι των γονιών, έλειπαν. Ένιωσα πολύ παράξενα και για κάποια στιγμή τρόμαξα. Κάπου στο μεσημέρι ήρθαν και κάνανε λες και δεν έγινε τίποτα. Η συζήτηση έγινε πιο μετά. Στην αρχή εστίασα στο θέμα της δικής τους στάσης και στο ότι ποτέ δεν αφήνουν το περιθώριο να έρθω κοντά τους και να είμαι ειλικρινής. Η μαμά τα αρνιόταν πεισματικά και επέμενε ότι δεν είμαι σωστός και ότι δεν τους νιώθω σαν οικογένειά μου. Τελικά είπε η ίδια ότι ξέρει ότι είμαι ομοφυλόφιλος. Το παραδέχτηκα. Μου είπε ότι πήγε σε ψυχίατρο όταν το έμαθε για να πάρει απαντήσεις για το τι μπορεί να κάνει. Ακολούθησε μια συζήτηση σε νορμάλ τόνους αλλά με την ίδια ακάθεκτη στάση της μάνας μου που δεν παραδεχόταν ξεκάθαρα τα λάθη στη στάση  της σε όσα της έλεγα. Βλέποντας ότι η όλη συζήτηση δεν οδηγεί πουθενά πρότεινε να βάλουμε τελεία και να ξαναξεκινήσουμε από την αρχή. Δεν ένιωσα κάτι θετικό καθώς δεν έγινε κάποια προσπάθεια να με προσεγγίσει μέσα από την αποκάλυψη. Από την άλλη ήμουν και είμαι ευγνώμων που δεν υπήρξαν χοντρά σκηνικά με βρισιές, κλάματα, απειλές και άλλα πολλά που δεν είναι τόσο σπάνια σαν φαινόμενο όσο θέλουμε να νομίζουμε
  Η ζωη θα κύλαγε τουλάχιστον ήρεμα και κανονικά. Όμως οι γονείς μου φώναζαν με το παραμικρό και συνεχίσανε τις παρατηρήσεις επί παρατηρήσεων καθώς και τη διάθεση για καυγά. Τους ξαναέκανα συζήτηση λέγοντάς τους ότι συνεχίζουν τις ίδιες τακτικές. Ο δεύτερος σύζυγος της μητέρας μου άρχισε να λέει ότι δεν μπορώ να κάνω ό,τι θέλω και ότι θα πρέπει να είμαι πιο κοντά στα νερά τους. Όταν του είπα ότι δεν καταλαβαίνουνε και μάλιστα δεν προσπαθούνε, είπε ότι το ότι μάθαμε δε σημαίνει ότι το αποδέχονται, απλά το ανέχονται. Προσέθεσε μάλιστα ότι και λόγω ηλικίας δε θέλουνε και αποχώρησε από τη συζήτηση. Συνέχισα τη συζήτηση με τη μαμά για να ανακαλύψω πόσο αληθινά ήταν τα λόγια του. Της εξήγησα κάποια πράγματα και έδειξε αρκετή κατανόηση στο θέμα της συνεννόησης/διαπραγμάτευσης που μέχρι τώρα το θεωρούσαν πράγμα ανήκουστο και δείγμα ασέβιας στο πρόσωπό τους.
  Τα πράγματα πήγανε πολύ πιο καλά από όσο θα μπορούσα ποτέ να περιμένω. Ως προς αυτό δεν μπορώ να έχω κάποιο παράπονο. Όμως αυτό το κενό αυτή η σιωπή, σαν να έχει πέσει ένα μαύρο πανί πάνω σε αυτό το σημείο, όπως είπαν οι ίδιοι οι γονείς μου, με πνίγει συναισθηματικά. Δεν με έφερε εν τέλει πιο κοντά τους απλά η συμπεριφορά μου έγινε στα μάτια τους πιο εξηγήσιμη. Δεν μπορώ να τους κατηγορήσω όμως και από την άλλη, θα ήταν άδικο, δεδομένου του κουράγιου που κάνανε σε κάτι που ερχόταν πλήρως κόντρα στο πως είχανε συνηθίσει να σκέφτονται. Το κενό παραμένει ωστόσο ακόμα και έτσι. Θα πρέπει να κάνω υπομονή για να φτάσουν τα πράγματα στο σημείο που θα νιώσω εγώ καλά. Στο κάτω κάτω τίποτα δεν έρχεται έτοιμο σε αυτή τη ζωη

Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους φίλους μου και τη σχέση μου που με στήριξαν απίστευτα πολύ ώστε να μπορέσω να αντέξω σε όλη αυτή τη δύσκολη κατάσταση. Ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ που ήθελα να πω αυτές τις μέρες, αλλά δε βρήκα το θάρρος να της το πω, είναι στην Αθηνά που με έναν μοναδικά τρυφερό τρόπο με έκανε να νιώθω καλά με τον εαυτό μου



Τρίτη 24 Ιουλίου 2012

Humanism's sales season

Στις 22  Ιουλίου το πρώτο Θέμα δημοσίευσε μια περίεργη είδηση. Ανακαλύπτοντας ότι στις φυλακές του Κορυδαλλού χτίστηκε μία πισίνα και τοποθετήθηκε ένα μπάρμπεκιου σχολίασε την είδηση. Βέβαια το μισανθρωπιστικό παραλήρημα κάθε άλλο παρά εύκολα ως σοβαρό δημοσιογραφικό σχόλιο μπορεί να σχολιαστεί. Αλλά ας μιλήσουμε αναλυτικά και κριτικά ως αρμόζει σε κάθε είδηση, όσο ανοίκεια και αν φαίνεται στα αυτιά μας

Κανονικά γράμματα:είδηση απο πρώτο θέμα
πλάγια γραφή:σχόλια μου



 Είναι εμφανές νομίζω ότι ο αρθρογράφος πλαισιώνει το άρθρο με ταιριαστό στις εμπάθειες του τρόπο αντίληψης ο οποίος όμως δεν ανταποκρίνεται στην ελληνική πραγματικότητα. Όλοι γνωρίζουμε τι τέρας οπισθοδρόμησης είναι η γραφειοκρατία στην Ελλάδα και το πως μπορεί να φέρει πίσω τη δημιουργικότητα. Καταρχάς δε γνωρίζω λεπτομερώς τη νομοθεσία που περικλείει τα σωφρονιστικά ιδρύματα και την πολεοδομία αλλά σίγουρα θα υπάρχουν ασαφείς γραμμές και άφαντες οδηγίες στο να δοθεί μια αδειοδότηση πισίνας σε μία φυλακή και οι οποίες αν δεν υπήρχαν προφανέστατα δε θα προσπαθούσαν να καταφύγουν σε ένα παραθυράκι. Το γεγονός ότι έγινε παραθυράκι αντί της κανονικής διαδικασίας σίγουρα είναι αμφιλεγόμενης φύσης το σκεπτικό αλλά σίγουρα δεν μπορεί να εξισωθεί με τους πολλούς χιλιάδες Έλληνες που κάνουν τέτοιες παρασπονδίες προκειμένου να φοροφυγαδεύσουν τεράστια ποσά από φιλόκλεπτη διάθεση.Το κοινοφελές με το εγκληματικά εγωιστικό δεν είναι και δεν μπορούν να γίνουν στην κρίση όμοια. Σίγουρα αν κρίνει η δικαιοσύνη ότι πρέπει να πληρωθεί η άδεια το ποσό αυτό θα πρέπει να πληρωθεί. Ωστόσο όμως θα πρέπει να έχουμε γνώση ότι αν θέλουμε να απαλλαγούμε από τη σβερκοεπιβητορική γραφειοκρατία θα πρέπει να κοιτάμε την ουσία των πραγμάτων και όχι την τυπολαγνική τους υφή

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Η δημοσιογραφία είναι ένα πολύ σημαντικό λειτούργημα επειδή ακριβώς έχει μεγάλη επιρροή στον κόσμο. Όποιος ασχολείται με αυτό το επάγγελμα θα πρέπει να έχει πρώτα συνειδητοποιήσει ότι ό,τι γράφει και λέγει έχουν άμεσο αντίκτυπο πολύ βαρύτερο από τη γνώμη ενός απλου πολίτη. Για αυτό πρέπει να είναι προσεκτικός και αν ακόμα διαφωνεί θα πρέπει να θέτει τη διαφωνία του με τρόπο διακριτικό και όχι σε βάρος της διαδικασίας της πληροφόρησης. Η απόφαση πάρθηκε να κατεδαφιστεί η πισίνα εξαιτίας ενός δημοσιογράφου με λαικίστικη λαίλαπα και όχι με νομικές γνώσεις και οικονομικά τεκμήρια. Θεωρώ αυτονόητο ότι τέτοια γεγονότα θα έπρεπε να μας προβληματίζουν. Είναι μόνο η αφορμή στην πολυεπίπεδη απολίτικη στάση των Ελλήνων που φτάνει στο σημείο να εκδηλώνεται αρκετά συχνά σε ισοπεδωτικά αναίσθητες συμπεριφορές

Πέμπτη 19 Ιουλίου 2012

Η Γυμναστική των εξετάσεων

στιγμιότυπο απο την ταινία κινουμένων σχεδίων Αστερίξ και Οβελίξ και οι δώδεκα άθλοι όπου πρέπει να τα βγάλουν πέρα με μια...τυπική γραφειοκρατική διαδικασία
και που λες χρυσό μου, αν το παιδί από εδώ κάνει εξετάσεις εμένα να μου τρυπήσεις το καλό μου μεταξωτό τραπεζομάντηλο το οποίο αν το πλύνεις με vanish έχω την εντύπωση ότι θα ξεθωριάσει

 Την προηγούμενη βδομάδα πήγα στο Βενιζέλειο νοσοκομείο για να κάνω προληπτικές εξετάσεις ρουτίνας για τον ιο HIV, ο οποίος είναι γνωστός για την ασθένεια που προκαλεί, το AIDS. Ξεκίνησα πρωί πρωί και έφτασα στο νοσοκομείο στις 10 με την ίδια χαρά που πάει ένας πρόσκοπος που πάει στην εξοχή. Εμπρός λοιπόν για μια πρωτόγονη και άγνωστη εμπειρία, 'ηταν το σύνθημά μου'. Αλλά από ό,τι φαίνεται μάλλον και στους γιατρούς άγνωστο ήταν. Όλοι αγνοούσαν το γεγονός ότι υπάρχει ειδικό πρόγραμμα για τις εξετάσεις hiv, ακριβώς για να μη χρειαστεί να χρησιμοποιήσει κανείς το βιβλιάριο υγείας. Και έτσι με έστειλαν από το αιματολογικό στο ιολογικό, απο το ιολογικό στην αιμοδοσία, η αιμοδοσία στο γραφείο εκκίνησης, το γραφείο εκκίνησης να βρω έναν παθολόγο να μου γράψει τις εξετάσεις και στο τέλος μια γιατρός μου είπε να πάω σε μία υπεύθυνη στο τμήμα aids. Αλλά επειδη ταμπέλες για τμήμα aids έβλεπα πόρτα για το τμήμα aids δεν έβρισκα τη ξαναρώτησα και με έστειλε στη σχετική γιατρό που ήταν όληηηηη την ώρα απέναντι απο το αιμοδοσίας.. Και εγώ όλη την ώρα ήμουν στο Βενιζέλειο και έκανα περιοδείες. Tη βρήκα λοιπόν τη γιατρό της είπα τι ήθελα. Μου ζήτησε κάποια στοιχεία (τα οποία για ανώνυμη εξέταση δεν ξέρω κατά πόσο πρέπει να δίδονται, όπως διεύθυνση και πατρώνυμο) αλλά ευτυχώς δεν μου ζήτησε ταυτότητα.
  Έτσι λοιπόν μπορεί να έκανα το τεστ το οποίο το παρέλαβα προχθές και ήταν αρνητικό αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν ταλαιπωρήθηκα χωρίς λόγο και παρά λίγο να πληρώσω παθολόγο για μία εξέταση που υποτίθεται ότι είναι δωρεάν. Και μάλιστα όλα αυτά στο μόνο νοσοκομείο παγκρητίως που έχει αυτό το πρόγραμμα για δωρεάν εξετάσεις και ανώνυμες, το δεύτερο είναι αρκετά αμφιλεγόμενο για μένα (αν και πρακτικά τα στοιχεία που δίνεις προστατεύονται απο το ιατρικό απόρρητο και δεν κρατούνται). Η διαδικασία αυτή αποδείχτηκε κουραστική και αγχώδης κι ας είχα την άπειρη πολυτέλεια χρόνου και ηρεμίας, μιας και δεν είχα κάνει κάποια πράξη ανοησίας ή δεν είχα κάποιες ενδείξεις ώστε να με πιέζουν οι υποψίες. Αμφιβάλλω όμως το κατά πόσο ένας που φοβάται ότι μπορεί να είναι φορέας του hiv θα μπορούσε να τα βγάλει πέρα με όλη αυτή τη διαδικασία μόνος του
  Για αυτό λοιπόν, θεωρώ χρήσιμο να δώσω κάποιες πληροφορίες σχετικές με τη δωρεάν εξέταση. Καταρχάς καλούμε το 21 07 22 22 22 την εθνική γραμμή aids/ΚΕΕΛΠΝΟ για να μάθουμε που έχει κοντά μας νοσοκομείο που κάνουν αυτές τις εξετάσεις δωρεάν τα οποία πάνω κάτω είναι τα εξής

Αθήνα

Εθνικό Κέντρο Αναφοράς Aids Νοτίου Ελλάδος
Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας  Λεωφ. Αλεξάνδρας 196

Κέντρο Αναφοράς Κυτταρικής Ανοσίας Περ/σεων Aids
Π.Γ.Ν.Α. "Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ" Υψηλάντου 45 - 47

Εθνικό Κέντρο Αναφοράς Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενων Νοσημάτων & Aids
Νοσοκομείο Αφρ. & Δερμ. Νοσημάτων "Α. Συγγρός" Ι. Δραγούμη 5
 
Εργαστήριο Υγιεινής & Επιδημιολογίας
Ιατρική Σχολή Παν/μιου Αθηνών Μ. Ασίας 75

Θεσσαλονίκη

Εθνικό Κέντρο Αναφοράς AIDS Βορείου Ελλάδος
Εργαστήριο Μικροβιολογίας - Ιατρικό Τμήμα - Σχολή Επιστημών Υγείας - Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσ/νίκης  Τ.Κ. 540 66 Θεσ/νίκη

Πάτρα

Εθνικό Κέντρο Αναφοράς AIDS Νοτιοδυτικής Ελλάδος
Περ/κό Γενικό Νοσ/μείο Πατρών "Αγ. Ανδρέας" Τσερτίδου 1

Κρήτη

Εθνικό Κέντρο Αναφοράς AIDS Κρήτης
Π.Γ.Ν. Ηρακλείου Κρήτης "Βενιζέλειο - Πανάνειο" Λεωφ. Κνωσσού

Αλεξανδρούπολη

Κέντρο Αναφοράς AIDS Αλεξανδρούπολης Λεωφ. Μάκρης 29
 
 τις πληροφορίες τις βρήκα στο περιοδικό 10% το οποίο περιέχει πολλά χρήσιμα άρθρα και το σαητ του είναι αυτό http://www.10percent.gr

  Δεύτερον αφού βρούμε το νοσοκομείο που αντιστοιχεί στην περιοχή μας πάμε και ψάχνουμε για περισσότερες πληροφορίες για ωράριο λειτουργίας, όροι και για το αν υπάρχουν ραντεβού ή όχι. Όταν πάμε το νοσοκομείο και δεν ξέρουμε ακριβώς το που είναι το μέρος όπου γίνονται οι εξετάσεις πάμε στην αιμοδοσία και ρωτάμε όπου είναι πιθανότερο να ξέρουν για αυτό το πρόγραμμα από ότι στο ιολογικό. Αν μας πούνε για παθολόγο και βιβλιάριο, απλά ξαναρωτάμε γιατί δεν μας λένε την πληροφορία που θέλουμε. Αν παρ'όλα αυτά δεν βγάλετε άκρη ούτε εκεί πηγαίντε στο ιολογικό και ρωτήστε που είναι ο υπεύθυνος για τον ιο hiv και εκείνος θα σας παραπέμψει εκεί. Συνήθως για να γίνουν αυτές οι εξετάσεις θα πρέπει να κάνετε μια μικρή γραφειοκρατική διαδικασία την οποία όμως θα την ξεκινήσετε μόνο και εφόσον σας δώσει οδηγίες ο υπεύθυνος για τις εξετάσεις hiv. Με τις εξετάσεις θα σας δώσουν ένα χαρτάκι το οποίο θα έχει τα στοιχεία σας και ότι κάνατε εξετάσεις αιματολογικές (δεν διευκρινίζει το λόγο των εξετάσεων) και το οποίο θα χρησιμοποιήσετε για να πάρετε τις εξετάσεις. Τα αποτελέσματα βγαίνουν σε μία εβδομάσα, ωστόσο σε περίπτωση δυσκολίας μπορείτε να έρθετε σε συνεννόηση με τον γιατρό για το αν μπορείτε να πάτε μία μέρα νωρίτερα.
  Είναι φυσιολογικό κατά τη διάρκεια αλλά και στη διάρκεια αναμονής των αποτελεσμάτων να υπάρχει ένας εκνευρισμός/άγχος ακόμα και αν οι εξετάσεις γίνονται για καθαρα προληπτικούς λόγους. Σε αυτή την περίπτωση πιστεύω ότι είναι πολύ χρήσιμο να πατε μαζί με ένα έμπιστο πρόσωπο ή έστω να κρατάτε τηλεφωνική επαφή. Πέρα απο το ψυχολογικό κομμάτι μπορεί να σας βοηθήσει πρακτικά ειδικά αν έχει πρόσβαση στο ίντερνετ.
  Θα ήθελα να κλείσω λέγοντας το πόσο σημαντικό αυτές οι εξετάσεις αλλά και γενικότερα οι εξετάσεις ΣΜΝ είναι να γίνουν ρουτίνας για μας τουλάχιστον μία φορά το χρόνο. Γιατί είναι άλλο να αντιμετωπίζεις κάτι πρωτόγνωρο σε δύσκολες συνθήκες από ότι να αντιμετωπίσεις κάτι με ενέργειες με τις οποίες έχεις εξοικιωθεί

Σάββατο 14 Ιουλίου 2012

Η συμμετοχή μου στο λογοτεχνικό σάββατο(Έτσι όσο και τόσο διαφορετικά



   Η ζωή της πολλές φορές περναει άχρωμα. Ξυπνάει το πρωί ,αν βέβαια μπορείς να το πεις  με τα δεδομένα ενός κανονικού ανθρώπου πρωι. Κοντοστέκεται λίγο μη και θυμηθεί κανένα μέρος από το όνειρο. Μπα μάταιος κόπος. Ντύνεται γρήγορα και άτσαλα για να κάνει σύντομα. Άλλωστε κανείς δε θα προσέξει τη διαφορά, είχε πει τις προάλλες στη γειτόνισα.Βγαίνει στο χολ και πέφτει πάνω σε κάποια φωτογραφία ενός μοντέλου σε ένα περιοδικό που θα είχε ξεχάσει μάλλον η αφηρημένη κόρη
  -Τι άθλιο γούστο που έχουνε οι σχεδιαστές αυτές τις μέρες. Εγώ θα ήμουν σίγουρα πολύ καλύτερή τους. Μη βλέπεις εμέα τώρα έτσι.Κάποτε ντυνόμουν πιο προσεγμένα, πιο ονειρικά. Δε χόρταινα να κοιτάζομαι στον καθρέφτη φτιάχνοντας κάποια ατέλεια. Δεν έκανα τίποτα αν πρώτα δεν σιγουρέψω πρώτα ότι είμαι έτοιμη για να νιώθω καλά. Θυμάμαι που έπαιρνα απο τα μαγαζιά απλά φορεματάκια που ήταν φτηνά. Και καθόμουνα με τις ώρες στο ανήλιο υπογειάκι που χρησιμοποιούσα σαν εργαστήριο σχεδιάζοντας ανάμεσα σε αξεσουάρ, βαφή και εφημερίδες. Μετά  μόνο απλά δεν έμεναν αφού τα πήγαινα στο σπίτι. Τα ανανέωνα, από βαρετά τυποποιημένα σε αλλιώτικα. Άλλες εποχές τότε. Τώρα είμαι ευχαριστημένη και έτσι. Αρκεί να τα τελειώνω όλα. Να τα προλαβαίνω δουλειές και γκρίνια.
   Στρώνει πρωινό. Τρώει μόνη γρήγορα και ετοιμάζει το σίδερο. Ξυπνάνε οι υπόλοιποι. Τρώνε, χαιρετάνε και αμέσως αμέσως φεύγουνε. Κλείνει η πόρτα. Είναι μόνη

  Περάσανε οι ώρες. Σχεδόν μεσημεριασε.
  -Ουφ ησυχία.Και δεν έχω κάτι να κάνω. Είμαι και μόνη μου. Για να ανοίξω την τηλεόραση

Και πιάνει το τηλεκοντρόλ πάνω από το υπερφορτωμένο πιάνο από διάφορα διακοσμητικά που υπάρχουν και στα άλλα σπίτια και απλά δικαιολογούν την παρουσία τους με το να γεμίζουν το χώρο, που ειλικρινά αν η σημασία τους για τον ιδιοκτήτη μετριόταν σε καθάρισμα θα έπρεπε να μείνουν για πάντα μέσα σε ιστούς και σκόνες. Κάθεται στον καναπέ. Ανοίγει την τηλεόραση και έπαιζε ένα τραγούδι σε μουσικό κανάλι.
 - Πάλι τα παιδιά ακούνε σαχλαμάρες. Αλλά τι να πεις, τελικά εμείς ζούσαμε πολύ καλύτερα. Είχαμε και παιδεία από το σπίτι μας μέχρι και το σχολείο. Να θυμάμαι μικρή, παιδάκι πράγμα, που πρωτοπήγα στο ωδείο. 13χρόνια έκατσα. Το αγάπησα όσο τίποτα άλλο εκείνη την εποχή. Όταν έπαιζα και ήξερα καλά τις νότες, έκλεινα τα μάτια. Το σπίτι γινότανε μια μεγάλη μουσική σκηνή με μένα στο κέντρο. Χαχαχα, τι θυμήθηκα τώρα. Σκεφτόμουν σε ποιο σημείο να κάνω παραλλαγές να βάλω άλλες νότες σε κάποια σημεία να κόψω κάποιες και να επιταχύνω άλλες ώστε να ακουστεί κάτι το πρωτόγονο και νέο. Κάτι που σίγουρα ακόμα και οι έμπειροι μουσικοί θα είχανε να πούνε πως σαν και τούτο άλλο δεν έχουν ξανακούσει. Ναι το αγαπούσα το πιάνο. Με έκανε να νιώθω ανεξάρτητη και τόσο όμορφη. Αυτά είναι μουσική. Όχι τα νεανικά σουξεδάκια που άλλοτε είναι και αύριο έχουν ξεχαστεί απο χθες.Μα να ήρθανε
  Πράγματι ήρθανε. Καθίσανε φάγανε ανάμεσα σε κάποια αραιά μουρμουρητά που άλλα ήταν για ευχαρίστηση και άλλα ήταν μια προσπάθεια αποτυχημένη για να πούνε τα νέα τους. Και έφυγε ο καθένας αλλού στο δωμάτιό του μόνος του. Μόνο εκείνη κάθισε λίγο στο τραπέζι σκεπτική με το τσιγάρο

  Οι ώρες όπως και τα πάντα κυλάγανε. Και γρήγορα μάλιστα στο μυαλό της. Ήταν αργά το απόγευμα πια από μεσημέρι. Ο ουρανός στεκότανε βαμμένος κόκκινος στο αίμα από τη φθορά της συνήθειας στα μάτια της. Δεν είχε νόημα να δοκιμάσει κάτι καινούργιο γιατί  τίποτα δεν άλλαζε. Και τα όνειρα τα έδιωξε για ένα στεφάνι.Η αλήθεια ήταν τα φανταζόταν αλλιώς. Αλλά ας είναι. Τα παιδιά της θα ζούσανε θαμμένα με επιτάφιο τα απραγματοποίητα όνειρά της.Έσβησε το τσιγάρο της και αποχώρησε

  Βράδιασε πια.Ε χειμώνας είναι δε θέλει και πολύ.Έπλενε τα πιάτα μετά το δείπνο και εκείνος ήταν στην τηλεόραση μισογδυμένος, απαχαυνωμένος και κουρασμένος απο τη δουλειά. Αφηρημένη κοίταζε από το παράθυρο της κουζίνας απ' έξω. Μια συκιά ήταν φυτεμένη, απο το λίγο πράσινο που είχε μείνει σε αυτή την πόλη.
 -Όχι ότι την έζησα αυτή την πόλη και ποτέ μου για να ξέρω και το πριν. Αλλά να κάτω από μια τέτοια συκιά στον κήπο μας λίγο πιο εξω απο τη μικρή μας πόλη ξάπλωνα τα βράδια, όταν ο καιρός το επέτρεπε.Και τα μαλλιά μου τα χαιδευε ο αέρας κρατώντας το με τις ρίζες του. για να με φιλήσει υγρά. Έτσι όμορφα περνάγανε τα βράδια μου. Τώρα...τώρα είναι απελπιστικά βαρετά. Τώρα τα αφήνει να περνάνε έτσι.

Έτσι, όσο και τόσο διαφορετικά μεταμορφώθηκε η ζωή της. Ίσως το μυαλό της να ήθελε να πιστεύει ότι ήταν ποσοτικά, το σπίτι, το πιάνο, τα ρούχα. Αλλά η πραγματικότητα ήτανε άλλη. Πιο πιθανό νομίζω να έφταιγε η αδιαφορία της και η αίσθηση τακτοποίησης. Είμαι σίγουρος ότι αυτή η σκέψη πέρασε από το μυαλό της τότε κοιτάζωντας το είδωλο της απο την ανάκλαση στο παράθυρο. Έτρεξε γρήγορα στο υπνοδωμάτιό της. Τυλίχτηκε με ένα διάφανο σεντόνι με τρόπο που μόνο αν περνάγε από το κατώφλι μας ένας αρχαίος μύστης σχετικός κάποιας απόκρυφης τελετουργίας θα μπορούσε να μας αναπαραστήσει με ακρίβεια. Περπάταγε αργά, αποφασισμένα και ανοίκεια προς το μπαλκόνι. Έπιασε το πόμολο και απαλά άνοιξε, λες και απλά το διέταξε.

Είδε τον ουρανό να απλώνεται απέραντος μπροστά της και για μια στιγμή θάρρησε πως είδε κάποιες φιγούρες να πετάνε εκεί ψηλά. Σταθηκε ψηλή στο μπαλκόνι και ρούφηξε δυνατά κάθε λεπτομέρεια ονείρου που κάνανε εκείνη τη στιγμή πολλοί στα κρεβάτια τους. Ναι ο κόσμος μας ανήκει όταν κοιμόμαστε, πιστεύουμε. Είναι ίσως από τις λίγες στιγμές που είμαστε πραγματικά ελεύθεροι και δυνατοί να κάνουμε όσα θέλουμε και φοβόμαστε ταυτόχρονα. Έτσι με αυτό το θάρρος, έκανε ένα βήμα μπροστά, προβάλλοντας το αριστερό πόδι. Ύψωσε το χέρι παίρνοντας βαθιά φωνή και είπε μέσα στη νύχτα

-Κάτω η ζωή που μας γίνεται ξένη.

 -- Ησυχία κοιμόμαστε

Ναι ησυχία. Αυτή η πόλη κοιμάται. Κοιμάται

Τρίτη 10 Ιουλίου 2012

Ο Ωραίος δικαιώνεται πάντα


Μήπως θα ήθελες όλοι να παραβλέπουν εύκολα τα λάθη σου και να σε θαυμάζουν και απο πάνω; Να σου προσφέρουν  χωρίς να κάνεις τίποτα; Να έχεις πληθώρα επιλογών από άντρες ή γυναίκες ή και τα δύο φύλα; Γεννήθηκες μέτριος ή άσχημος; Λυπούμαστε το υπόλοιπο τύχης σας δεν επαρκεί για αυτό το αίτημά σας ,παρακαλούμε περάστε σε μια άλλη ζωή και τότε θα δούμε τι μπορούμε να κάνουμε για σας. Ως τότε , μη διανοηθείτε να μας ξαναενοχλείστε ,ευχαριστούμε για την κλήση σας σας ευχόμαστε ένα ωραίο βράδυ( και καλό πνίξιμο με πέτρα στο λαιμό στον πλησιέστερο υδροβιότοπο).

Αυτή την πικρή αλήθεια μπορεί εύκολα να τη δει κανείς να εφαρμόζεται στην καθημερινή ζωή. Υπέρ ή κατά ,αναλόγως. Σίγουρα δεν είναι καθολικη η εφαρμογή αυτού του κανόνα και σίγουρα δεν είναι  από τον ορισμό της κάτι το κακό. Σίγουρα επειδή δε γεννήθηκες Μπραντ Πιτ δε συνεπάγεται ότι η ζωή σου θα έχει λιγότερο ενδιαφέρον και ακροαματικότητα ακόμα και από ντοκιμαντέρ καναλιού της ΕΤ. Ούτε όμως βέβαια υπάρχει κάτι το μεμπτό στο να κυνηγάς περισσότερο το ''θεό'' επειδή σου αρέσει, να προσπαθείς να κερδίσεις τα πέντε λεπτά δημοσιότητας στη μνήμη του  με ένα κομπλιμέντο, με ένα κέρασμα. Ίσα ίσα ,η αναγνώριση της ομορφιάς είναι προιόν του καλού γούστου το οποίο στις εποχές του τσιμέντου σπανίζει. Και στο κάτω κάτω το ωραίο και η κατάκτησή του δεν είναι το κίνητρο αυτό που από πάντα στην ιστορία μας, μας ενέπνεε για να πάμε σε κάποιο καλύτερο επίπεδο;

Από την άλλη όμως αυτό  απέχει πάρα πολύ  από αυτή την αρρώστια-δικτατορία της ωραιολαγνείας που έχει γίνει πιο συχνή και από τα κινέζικα στους δρόμους. Το έχω ζήσει, το έχω ακούσει και το έχω ως εκ τούτου εμπεδώσει αρκετά καλά. Στο μυαλό πολλών ανθρώπων συχνά μόλις εμφανιστεί αυτός ο κάποιος όλοι οι άλλοι εξαφανίζονται ενώ αν τυχαία συγκριθούν έστω και νοερά ισοπεδώνονται με σχόλια όπως μετριότητες, <<  τελικα ο Κουασιμόδο έκανε παιδιά>>. Και το εξοργιστικότερο με τους 'θεούς' είναι το ότι ΔΕΝ έχουν προσπαθήσει ΚΑΝ, ούτε το μικρό τους δαχτυλάκι δεν έχουν σκεφτεί να σηκώσουν για όλα αυτά τα προνόμια. Απολαμβάνουν την τύχη τους σε βάρος των άλλων. Γιατί πολλές φορές το να έχεις καλό χαρακτήρα και ενδιαφέρουσα προσωπικότητα( και άλλα για τα οποία έχεις μοχθήσει) αλλά με μια εμφάνιση που δεν διεκδικεί καριέρα μοντέλου μόνο στα παραμύθια αποδεικνύεται αρκετό για να πάρεις κάποια από τα σφυρίγματα που παίρνει μια ωραία παρουσία επειδή μόνο και μόνο είναι ωραία.Τέρας της πραγματικότητας, η Πεντάμορφη πήρε τον Ντι Κάμπριο .

Πολλές φορές έχω τύχει προ πυλών της εξής συζήτησης. Θέμα << Ο θεός χώρισε .Το θέμα συνήθως δεν είναι  τόσο τα σάλια των άλλων εεε... εννοώ το ότι χώρισε αλλά με ποιον τα είχε μέχρι πρόσφατα·  <με έναν κοινό θνητό  παρακαλώ πολύ, Τασία μου! Ο οποίος τόλμησε και είχε και το θράσος να δεχτεί να χωρίσουν πολιτισμένα .Ούτε ένας οδυρμός, ούτε ένα 'Σάαααακη', ούτε μια αυτοσχέδια αναπαράσταση επεισοδίου της Λάμψης για πάρτη του ώστε να τον κρατήσει>  .Τα σχόλια για τον την άλλη κυμαίνονται από το Φράκενστάην μέχρι η πάπισσα του περιπατήματος του πεζοδρομίου. Σίγουρα δεν είναι πάντα τα ίδια λόγια (ανάλογα και με το σαλόνι του ξεκατινιάσματος) αλλά πιάνετε το πνεύμα( οπότε σας αφήνω ελεύθερους να χρησιμοποιήσετε τη δημιουργική φαντασία σας για να συμπληρώσετε εσείς τους διαλόγους).


Το τραγικό στην υπόθεση είναι ότι στον γκέι χώρο ο θεός σε αυτή τη συζήτηση αποκτά άλλο ένα μπόνους πέρα απο το φυσικό κάλλος· ο κύριος θεός είναι αυτό που λενε σχεδόν πάντα '100% αρρενωπός' και ο σωστός στην όλη υπόθεση του χωρισμού. Ω ναι ,  ο τυπάς δεν είχε τίποτα να μαρτυράει την ομοφυλοφιλία του  περα από την κρεβατοκάμαρά του. Το οποίο στα γκέι συμφραζόμενα είναι το τρίγωνο πανοράματος για τους Σαλονικείς ,τα ...'μπαλκόνια' με θέα την Ακρόπολη και το Καλλιμάρμαρο μαζί για τους στρέιτ .Έτσι όπως καταλαβαίνετε αυτός που θα δυσαρέστησει το μικρό εφήμερο θεό τους( αυτό ισχύει και για τους στρέητ ) είναι καταδικασμένος στην πισόπλατη ειρωνία και τη μεσημεριανάδικη ανάλυση από τους υπόλοιπους. Προς θεού δε λέω ότι ο κύριος θεός είναι η προσωποποίηση του σατανά ενώ ο άλλος ο οσιομάρτυρας· τέτοιες προσεγγίσεις δεν με αγγίζουν πόσο μάλλον να με καλύψουν. Αλλά ειλικρινά ,δεν είναι εξοργιστικό να διαστρεβλώνεται με τέτοιο τρόπο η πραγματικότητα για χάρη ενός προσόντος καθαρής τύχης; 

Τέτοια περαστικά, πολλά και στο γκέι και σε οποιονδήποτε άλλο χώρο με τον θεό και τους ακόλουθούς του .Και σε κάθε περίπτωση ο θεός δεν είναι ο πραγματικός υπαίτιος της όλης κατάστασης, ούτε ο Κύριος που δεν μας έκανε τοπ μόντελ όλους (αλλά σε πολλά αλλά φταις κύριος ,αλλά αυτά σε άλλο ποστ ) αλλά εμείς οι ίδιοι σαν σύνολο που φροντίζουμε να βγάζουμε τα μάτια μας καλλιεργώντας τέτοιες τερατώδεις νοοτροπίες .



Σάββατο 7 Ιουλίου 2012

Αγάπη εκ βαθέων

 Στέκομαι μεσοπέλαγα και τρέχω
μακριά από όσα έζησα και άκουσα
γυρίζω πίσω βράδυ στην πατρίδα

απτη μία μεριά γλυκιά η ζωή
και όνειρα από πανέμορφες
μελωδίες χορτάτα βλέπω

μεθυσμένη απ'της δικής σου
αναπνοής το ανεβοκατέβασμα
μετά από καταιγίδα φιλιών 'ναι

από την άλλη πόνος πολύς 'ναι
που έτσι σταμάτησες να θωρείς
του κόσμου εδωνα το γαλάζιο

έγινε σκοτεινό σαν βυθού μαυρίλα
πυκνό μπλε ,απέραντο και χαώδες
σαν μια εκ ψυχής βαθέων αγάπη.

Όλα τελείωσαν ,οι σκέψεις παγώσαν
μόλις είμαι ένα  βήμα πριν και
δεν έχει  τίποτα άλλο μείνει δω

χάμω πέφτει η νεράιδα σα φτερό
να ανταμώσει το δροσερό νερό
και την αγκαλιάζει το χάος

 η μαμά με αγκαλιάζει
πρώτη φορά με φιλάει
νιώθω ζεστη στο μέτωπο

λιακάδα ,γαλάζιο απέραντο
και μπαλόνι στα χέρια μου
όλο το κόσμο θα κατακτήσω

γυρνάω  ντάλα μεσημέρι σπίτι
κουκουλώνομαι μέσα στην πόρτα
βραδιάζει ,πάω και φεύγω έξω

εσύ ο  ουρανός και ο κόσμος ,σε νιώθω
πρόσωπο και απεραντοσύνη στ αστέρια
όλα άπειρα και όλα στη χούφτα μου

φωνή σπάει τον καθρέφτη ονείρου
στο τηλέφωνο ακούω όσα ποτέ
ξέχασα γιατί δεν ήθελα να ακούσω

φλόγες κόκκινοι δρόμοι
ουρλιαχτά πανδαιμόνιο
παραμονές τρέλας καγωνίας

χάμω πέφτει η νεράιδα σα φτερό
να ανταμώσει το δροσερό νερό
και την αγκαλιάζει το χάος

ξυπνάω και κοιτώ ολόγυρα
βλέπω γύρω μου όχι εσένα
αλλά ζωντανούς και γιατρούς

στην κόλαση ξύπνησα τελικά

Το ποίημα είναι δικό μου και γράφτηκε με αφορμή αυτή την είδηση
 http://www.newsbeast.gr/society/arthro/374700/tragiki-istoria-agapis-piso-apo-voutia-sti-thalassa/

Τετάρτη 4 Ιουλίου 2012

Ρεαλιστικές συνειδητοποιήσεις παρτ3 Παραφράζοντας το Ζολά σήμερα

Χωρίς αμφιβολία υπάρχουν μεγάλα εμπόδια στις πρωτότυπες απόπειρες .Προσκρούουν στις υποκρισίες της πολιτικής κριτικής και στη μακρά παιδεία ανοησίας που επιβάλλεται στον όχλο[..].Αλλά οι ψηφοφόροι αλλάζουν .Πρέπει να υπολογίζουμε την κίνηση των καιρών ,στην ανάγκη για πραγματικότητα που μεγαλώνει παντού .Μάταια οι τελευταίοι αριστεροί και δεξιοί επαναλαμβάνουν ότι ο λαός θέλει αυτό, ότι ο λαός δε θέλει εκείνο ·θα έρθει η μέρα που ο λαός θα θελήσει την αλήθεια 

Κυριακή 24 Ιουνίου 2012

Η ευτυχία της ανευθυνότητας


 http://www.seleo.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=60628:-thesaloniki-pride&catid=94:2011-10-25-14-43-11&Itemid=134


Χθες έγινε με επιτυχία το πρώτο pride Θεσσαλονίκης με την Αιγίδα του δήμου Θεσσαλονίκης. Ή περίπου με επιτυχία. Γιατί υπήρχανε παρατράγουδα από τη μεριά παραθρησκευτικών οργανώσεων που όχι μόνο γράψανε υβριστικά σχόλια για τους ομοφυλόφιλους και το δήμαρχο Μπουτάρη στα κιόσκια του pride





                                             parapolitika.gr

αλλά και κατά τη διάρκεια του πραιντ προκαλέσανε μικροεπεισόδια (βλ πρώτο λινκ) με βρισιές  live και ρίψη αυγών. Τώρα θα μου πείτε γιατί κάνω ένα ποστ που δείχνει ένα ασήμαντο-μεμονωμένο περιστατικό που δε θα έπρεπε κανονικά ούτε σχεδόν να γίνει αναφορά. Έλα όμως που ΟΥΤΕ ασήμαντο είναι και ΚΥΡΙΩΣ ούτε μεμονωμένο. Για δείτε το βίντεο που ακολουθεί


Εξακολουθεί κανείς να πιστεύει ότι αυτό το γεγονός ήταν ασήμαντο και απομονωμένο; Τη στιγμή που ένας πνευματικός ηγέτης εγκαλεί το ποιμνίο του δημόσια (γιατί παρασκηνιακά κύριος οίδε τι είπε, και εκείνος μάλλον θα προτιμούσε να μην γνώριζε) να αντιδράσουνε και να εμποδίσουνε μια κίνηση που κίνητρο της έχει τη διεκδίκηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Και την οποία μάλιστα υποστηρίζει ο δήμος Θεσσαλονίκης. Αυτός ο άνθρωπος, που είναι εντελώς μη ευαισθητοποιημένος εως και  εγκληματικά επικίνδυνος, ανίδεος για τις εξελίξεις, αποδεικνύει περίτρανα το πόσο ανεύθυνος είναι για αυτή τη θέση που κατέχει. Δεκτό να μη θέλει να γίνει το πράιντ στη Θεσσαλονίκη αλλά είναι ανεπίτρεπτο το να παρεμβαίνει έτσι ωμά και παρακρατικά σε αποφάσεις που λήφθηκαν από το δήμαρχο Θεσσαλονίκης ο οποίος έχει τη λαική νομιμοποίηση από εκλογές (κάτι που εντελώς συμπτωματικά δεν το έχει ο Άνθιμος). Δυστυχώς όμως η γνώμη του Άνθιμου αλλά και του εκάστοτε μητροπολίτη έχει αποδειχτεί ανησυχητικά πολλές φορές ότι είναι υπεράνω της ελευθερίας της έκφρασης (χρειάζεται μήπως να θυμίσω τα περιστατικά όταν κυκλοφόρησε το βιβλίο του Ανδρουλάκη Μ εις τη Ν;) και της διεκδίκησης των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Είναι καιρός πια η Θεσσαλονίκη να ξεπεράσει το στίγμα της δολοφονίας του Λαμπράκη αλλά και μαζί της όλη η Ελλάδα το σύνδρομο αραβικού-θρησκευτικού κράτους, να στειρωθεί επιτελους αυτή η ρητορική μίσους που γεννά το τέρας του παρακράτους.


 Αν και αν λάβει κανείς υπόψη αυτό το διάλογο σε γκει τσατ(τα νικνειμς έχουν αλλαχθει ), τότε έχουμε πάαααρα πολυ δρόμο ακόμα. Σε κάθε περίπτωση όμως έχω να πω πολλά συγαρητήρια στο δήμαρχο κ Μπουτάρη για τα κότσια να κάνει αυτά που υποσχόταν προεκλογικά και να το στηρίξει στο 100%


 
Μ δεν καταλααινω τι νοημα εχει να φωναζει κανεις τη σεξουαλικη του προτιμηση
Μ το τι κανει κανεις στο κρεβατι του ειναι δικο του θεμα
Μ καποτε μερικοι εδωσαν μαχη για να αναγραφεται το θρησκευμα στην ταυτοτητα
Μ και τους κατηγορουσαμε
Μ αυτοι τωρα τι κανουν?
Μ φωναζουν για δηλωσουν μια πεποιθηση τους
Μ ποιον αφορα αυτο περα απο τους ιδιους?
mice ti psaxneis r Μ twra... logiki?!
Μ mice, oxi απλα εξαφρασα μια απορια και τιποτε αλλο
mice swstos
Μ δεν κατηγορω κανεναν απλα σδεν καταλαβαινω τα 2 μετρα και τα 2 σταθμα απο καποοιους απο αυτοαποκαλουνται προοδευτικοι
mice !
mice tha to ksereis kalitera apo mena profanws oti etsi einai sinithws
mice o kathenas blepei tin kampoura tou allou oxi ti diki tou
Μ σωστα
Μ αλλα να ειμαστε και λιγο πιο λογικοι
Μ οχι οτι μας συμφερει
tidalM , καμια σχεση το ενα με το αλλο
tidal εμεις διεκδικουμε απλα ισοτητα
mice ta kala kai simferonta... u know
Μ tidal, ετσι διεκδηκουν τα δικαιωματα τους?
Μ μωρε να χαρω εγω διεκδικηση
tidal Μ, το πως διεκδικει ο καθενας τα δικαιωματα του το επιλεγει αυτος
tidal εσυ δεν ειδα να διοργανωνεις κατι διαφορετικο για να σε κρινουμε
tidal η αποψη μου ειναι οτι απο το να μη γινονται καθολου αυτα
tidal καλυτερα να γινονται με αυτη τη μορφη
Μ οκ τοτε την επομενη φπορα που θα βγουν οι παπαδες και θα διεκδηκουν αναγραφη του θρησκευματος στις ταυτοτητες να μην ακουσω κιχ
tidal απο κει και περα αν ενδιαφερεσαι εσυ κι εγω να τα σοβαρεψουμε τοτε ας παμε να κανουμε προτασεις
tidal το να μη συμμετεχουμε και να κρινουμε απ εξω αυτους που σημερα κινδυνευαν να φανε ξυλο το βρισκω πολυ ελληναραδικο
Μ τι σχεση εχουν οι προτασεις με το καρναβαλι?
tidal δε μου ταιριαζει
Μ δεν επικροτω τους τραμπουκους φιλε μου
Μ απλα δν καταλαβαινω γιατι καποιος να φωναζει τι κανει στο κρεβατι του
Μ δεν ειναι ομοφοβια αυτο
Μ ειναι απλα αισθητικη αποψη